выкле́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выкле́нчваю выкле́нчваем
2-я ас. выкле́нчваеш выкле́нчваеце
3-я ас. выкле́нчвае выкле́нчваюць
Прошлы час
м. выкле́нчваў выкле́нчвалі
ж. выкле́нчвала
н. выкле́нчвала
Загадны лад
2-я ас. выкле́нчвай выкле́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выкле́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкле́нчваць несов., разг. выпра́шивать, выкля́нчивать; см. вы́кленчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкле́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкленчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкле́нчванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкленчваць — выкленчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкля́нчивать несов., прост. выкле́нчваць, выпро́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́ливать несов. вымо́льваць, выпро́шваць; выкле́нчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выканю́чивать несов., прост., обл. выпро́шваць, выкле́нчваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкле́нчванне ср., разг. выпра́шивание, выкля́нчивание; см. выкле́нчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)