вы́кленчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кленчаны |
вы́кленчаная |
вы́кленчанае |
вы́кленчаныя |
| Р. |
вы́кленчанага |
вы́кленчанай вы́кленчанае |
вы́кленчанага |
вы́кленчаных |
| Д. |
вы́кленчанаму |
вы́кленчанай |
вы́кленчанаму |
вы́кленчаным |
| В. |
вы́кленчаны (неадуш.) вы́кленчанага (адуш.) |
вы́кленчаную |
вы́кленчанае |
вы́кленчаныя (неадуш.) вы́кленчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́кленчаным |
вы́кленчанай вы́кленчанаю |
вы́кленчаным |
вы́кленчанымі |
| М. |
вы́кленчаным |
вы́кленчанай |
вы́кленчаным |
вы́кленчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кленчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кленчаны |
вы́кленчаная |
вы́кленчанае |
вы́кленчаныя |
| Р. |
вы́кленчанага |
вы́кленчанай вы́кленчанае |
вы́кленчанага |
вы́кленчаных |
| Д. |
вы́кленчанаму |
вы́кленчанай |
вы́кленчанаму |
вы́кленчаным |
| В. |
вы́кленчаны (неадуш.) вы́кленчанага (адуш.) |
вы́кленчаную |
вы́кленчанае |
вы́кленчаныя (неадуш.) вы́кленчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́кленчаным |
вы́кленчанай вы́кленчанаю |
вы́кленчаным |
вы́кленчанымі |
| М. |
вы́кленчаным |
вы́кленчанай |
вы́кленчаным |
вы́кленчаных |
Кароткая форма: вы́кленчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кленчаны разг. вы́прошенный, вы́клянченный; см. вы́кленчыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́кленчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкленчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́моленный вы́малены, вы́прашаны; вы́кленчаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́клянченный прост. вы́кленчаны, вы́прашаны, вы́каньканы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)