выкле́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выкле́йванне
Р. выкле́йвання
Д. выкле́йванню
В. выкле́йванне
Т. выкле́йваннем
М. выкле́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкле́йванне ср. выкле́ивание, вы́клейка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выклейваць — выклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкле́ивание выкле́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)