выкла́дчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выкла́дчыцкі |
выкла́дчыцкая |
выкла́дчыцкае |
выкла́дчыцкія |
| Р. |
выкла́дчыцкага |
выкла́дчыцкай
выкла́дчыцкае |
выкла́дчыцкага |
выкла́дчыцкіх |
| Д. |
выкла́дчыцкаму |
выкла́дчыцкай |
выкла́дчыцкаму |
выкла́дчыцкім |
| В. |
выкла́дчыцкі (неадуш.)
выкла́дчыцкага (адуш.) |
выкла́дчыцкую |
выкла́дчыцкае |
выкла́дчыцкія (неадуш.)
выкла́дчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
выкла́дчыцкім |
выкла́дчыцкай
выкла́дчыцкаю |
выкла́дчыцкім |
выкла́дчыцкімі |
| М. |
выкла́дчыцкім |
выкла́дчыцкай |
выкла́дчыцкім |
выкла́дчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выкла́дчыцкі преподава́тельский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выкла́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да выкладчыка; які складаецца з выкладчыкаў. Выкладчыцкая работа. Выкладчыцкая практыка. Выкладчыцкі калектыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто выкладае які-н. вучэбны прадмет у навучальнай установе.
В. матэматыкі.
Вопытны в.
|| ж. выкла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. выкла́дчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навуко́ва-выкла́дчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навуко́ва-выкла́дчыцкі |
навуко́ва-выкла́дчыцкая |
навуко́ва-выкла́дчыцкае |
навуко́ва-выкла́дчыцкія |
| Р. |
навуко́ва-выкла́дчыцкага |
навуко́ва-выкла́дчыцкай
навуко́ва-выкла́дчыцкае |
навуко́ва-выкла́дчыцкага |
навуко́ва-выкла́дчыцкіх |
| Д. |
навуко́ва-выкла́дчыцкаму |
навуко́ва-выкла́дчыцкай |
навуко́ва-выкла́дчыцкаму |
навуко́ва-выкла́дчыцкім |
| В. |
навуко́ва-выкла́дчыцкі (неадуш.)
навуко́ва-выкла́дчыцкага (адуш.) |
навуко́ва-выкла́дчыцкую |
навуко́ва-выкла́дчыцкае |
навуко́ва-выкла́дчыцкія (неадуш.)
навуко́ва-выкла́дчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
навуко́ва-выкла́дчыцкім |
навуко́ва-выкла́дчыцкай
навуко́ва-выкла́дчыцкаю |
навуко́ва-выкла́дчыцкім |
навуко́ва-выкла́дчыцкімі |
| М. |
навуко́ва-выкла́дчыцкім |
навуко́ва-выкла́дчыцкай |
навуко́ва-выкла́дчыцкім |
навуко́ва-выкла́дчыцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прафе́сарска-выкла́дчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прафе́сарска-выкла́дчыцкі |
прафе́сарска-выкла́дчыцкая |
прафе́сарска-выкла́дчыцкае |
прафе́сарска-выкла́дчыцкія |
| Р. |
прафе́сарска-выкла́дчыцкага |
прафе́сарска-выкла́дчыцкай
прафе́сарска-выкла́дчыцкае |
прафе́сарска-выкла́дчыцкага |
прафе́сарска-выкла́дчыцкіх |
| Д. |
прафе́сарска-выкла́дчыцкаму |
прафе́сарска-выкла́дчыцкай |
прафе́сарска-выкла́дчыцкаму |
прафе́сарска-выкла́дчыцкім |
| В. |
прафе́сарска-выкла́дчыцкі (неадуш.)
прафе́сарска-выкла́дчыцкага (адуш.) |
прафе́сарска-выкла́дчыцкую |
прафе́сарска-выкла́дчыцкае |
прафе́сарска-выкла́дчыцкія (неадуш.)
прафе́сарска-выкла́дчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
прафе́сарска-выкла́дчыцкім |
прафе́сарска-выкла́дчыцкай
прафе́сарска-выкла́дчыцкаю |
прафе́сарска-выкла́дчыцкім |
прафе́сарска-выкла́дчыцкімі |
| М. |
прафе́сарска-выкла́дчыцкім |
прафе́сарска-выкла́дчыцкай |
прафе́сарска-выкла́дчыцкім |
прафе́сарска-выкла́дчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прафе́сарска-выкла́дчыцкі профе́ссорско-преподава́тельский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
преподава́тельский выкла́дчыцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
профе́ссорско-преподава́тельский прафе́сарска-выкла́дчыцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саста́ў, -у, М -е, мн. -ы, -аў, м.
1. Сукупнасць частак, прадметаў, якія складаюць адно цэлае; склад.
Ахарактарызаваць лічэбнікі па саставе.
2. Сукупнасць элементаў, якія ўваходзяць у хімічнае злучэнне рэчыва і пад.; сумесь, раствор.
С. глебы.
С. крыві.
Лекавы с.
3. чаго або які. Сукупнасць людзей, з якіх складаецца які-н. калектыў, арганізацыя (з колькаснага або якаснага боку).
С. выканаўцаў спектакля.
4. Асобы, якія складаюць якую-н. катэгорыю (па родзе службы, прафесіі і пад.).
Камандны с.
Выкладчыцкі с.
Лётны с.
5. Рад счэпленых разам чыгуначных вагонаў; цягнік.
Таварны с.
Пасажырскі с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)