вы́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́каю |
вы́каем |
| 2-я ас. |
вы́каеш |
вы́каеце |
| 3-я ас. |
вы́кае |
вы́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́каў |
вы́калі |
| ж. |
вы́кала |
| н. |
вы́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́кай |
вы́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
вы́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́каць несов., прост. (обращаться к кому-л. на «вы») вы́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Звяртацца да каго‑н. на «вы».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́кать несов., прост. (обращаться к кому-л. на «вы») вы́каць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)