выкасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкасны́ выкасна́я выкасно́е выкасны́я
Р. выкасно́га выкасно́й
выкасно́е
выкасно́га выкасны́х
Д. выкасно́му выкасно́й выкасно́му выкасны́м
В. выкасны́
выкасно́га
выкасну́ю выкасно́е выкасны́я
выкасны́х
Т. выкасны́м выкасно́й
выкасно́ю
выкасны́м выкасны́мі
М. выкасны́м выкасно́й выкасны́м выкасны́х

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́касіць, -кашу, -касіш, -касіць; -кашаны; зак.

1. што. Скасіць дзе-н. траву і пад.

В. сенажаць.

2. перан., каго-што. Знішчыць у вялікай колькасці (агнём, пошасцю і пад.; разм.).

Некалі тут халера выкасіла многа людзей.

Пажарам выкасіла (безас.) паўвёскі.

В. кулямётам рады ворага.

|| незак. выко́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выко́шванне, -я, н.

|| прым. выкасны́, -а́я, -о́е (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)