вы́калаць, -лю, -леш, -ле; -лі; -латы і -ланы; зак., што.

1. Праткнуць чым-н. вострым.

В. вока.

2. Зрабіць узор, малюнак і пад., праколваючы чым-н. вострым.

В. татуіроўку.

3. Высечы з сярэдзіны чаго-н. вострым.

В. кусок лёду.

Хоць вока выкалі — вельмі цёмна.

|| незак. выко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́калаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́калю вы́калем
2-я ас. вы́калеш вы́калеце
3-я ас. вы́кале вы́калюць
Прошлы час
м. вы́калаў вы́калалі
ж. вы́калала
н. вы́калала
Загадны лад
2-я ас. вы́калі вы́каліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́калаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́калаць I сов. вы́колоть;

в. во́чы — вы́колоть глаза́;

в. узо́р — вы́колоть узо́р;

(цёмна) хоць во́ка (во́чы) ~лі — (темно́) хоть глаза́ вы́коли

вы́калаць II сов. вы́колоть;

в. кусо́к лёду — вы́колоть кусо́к льда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́калаць, ‑лю, ‑леш, ‑ле; зак., што.

1. Праткнуўшы чым‑н. вострым, пашкодзіць, выдаліць. Выкалаць вока. // Зрабіць узор, праколваючы чым‑н. вострым. Выкалаць татуіроўку.

2. Высечы з сярэдзіны чаго‑н. Выкалаць кавалак лёду.

•••

(Цёмна) хоць вока выкалі — вельмі цёмна, нічога не відно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́лваць гл. выкалаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ткнуть сов., прост. вы́калаць;

вы́ткнуть глаз вы́калаць во́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́калаты I вы́колотый; см. вы́калаць I

вы́калаты II вы́колотый; см. вы́калаць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́лваць I несов. выка́лывать; см. вы́калаць I

выко́лваць II несов. выка́лывать; см. вы́калаць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выко́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкалаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́калаты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкалаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)