вы́калаты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́калаты |
вы́калатая |
вы́калатае |
вы́калатыя |
| Р. |
вы́калатага |
вы́калатай вы́калатае |
вы́калатага |
вы́калатых |
| Д. |
вы́калатаму |
вы́калатай |
вы́калатаму |
вы́калатым |
| В. |
вы́калаты (неадуш.) вы́калатага (адуш.) |
вы́калатую |
вы́калатае |
вы́калатыя (неадуш.) вы́калатых (адуш.) |
| Т. |
вы́калатым |
вы́калатай вы́калатаю |
вы́калатым |
вы́калатымі |
| М. |
вы́калатым |
вы́калатай |
вы́калатым |
вы́калатых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́калаты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́калаты |
вы́калатая |
вы́калатае |
вы́калатыя |
| Р. |
вы́калатага |
вы́калатай вы́калатае |
вы́калатага |
вы́калатых |
| Д. |
вы́калатаму |
вы́калатай |
вы́калатаму |
вы́калатым |
| В. |
вы́калаты (неадуш.) вы́калатага (адуш.) |
вы́калатую |
вы́калатае |
вы́калатыя (неадуш.) вы́калатых (адуш.) |
| Т. |
вы́калатым |
вы́калатай вы́калатаю |
вы́калатым |
вы́калатымі |
| М. |
вы́калатым |
вы́калатай |
вы́калатым |
вы́калатых |
Кароткая форма: вы́калата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́калаты I вы́колотый; см. вы́калаць I
вы́калаты II вы́колотый; см. вы́калаць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́калаты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкалаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́каланы I, см. вы́калаты I
вы́каланы II, см. вы́калаты II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́каланы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і выкалаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)