вы́каваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́каваны вы́каваная вы́каванае вы́каваныя
Р. вы́каванага вы́каванай
вы́каванае		 вы́каванага вы́каваных
Д. вы́каванаму вы́каванай вы́каванаму вы́каваным
В. вы́каваны (неадуш.)
вы́каванага (адуш.)		 вы́каваную вы́каванае вы́каваныя (неадуш.)
вы́каваных (адуш.)
Т. вы́каваным вы́каванай
вы́каванаю		 вы́каваным вы́каванымі
М. вы́каваным вы́каванай вы́каваным вы́каваных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́каваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́каваны вы́каваная вы́каванае вы́каваныя
Р. вы́каванага вы́каванай
вы́каванае		 вы́каванага вы́каваных
Д. вы́каванаму вы́каванай вы́каванаму вы́каваным
В. вы́каваны (неадуш.)
вы́каванага (адуш.)		 вы́каваную вы́каванае вы́каваныя (неадуш.)
вы́каваных (адуш.)
Т. вы́каваным вы́каванай
вы́каванаю		 вы́каваным вы́каванымі
М. вы́каваным вы́каванай вы́каваным вы́каваных

Кароткая форма: вы́кавана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́каваны прям., перен. вы́кованный; см. вы́каваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́каваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кованный

1. вы́каваны, скава́ны;

2. вы́каваны; см. вы́ковать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отко́ванный адкава́ны, вы́каваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́куты разг., см. вы́каваны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залатако́ваны, ‑ая, ‑ае.

Нар.-паэт. Выкаваны з золата. Залатакованая чаша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)