Вы́зырка ’вышка, маяк’ (З нар. сл., брэсц.). Ад вы́зырыць ’выглядзець’ пры дапамозе суф. ‑ка. Параўн. зырыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Візірка1 ’прасека’ (КТС), рус. перм., калуж. визирка ’тс’ паходзіць ад візір1. Па ўзору прасека атрымала суфікс ‑ка.

*Ві́зірка2 драг. вы́зырка, вэ́зырка ’вышка, маяк, трыангуляцыйны пункт’ (З нар. сл.; Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Да візір1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)