вызыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вызыва́нне
Р. вызыва́ння
Д. вызыва́нню
В. вызыва́нне
Т. вызыва́ннем
М. вызыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вызыва́нне ср.

1. вызыва́ние, вы́зов м.; см. вызыва́ць 1;

2. выма́нивание, вызыва́ние, вы́зов м.; см. вызыва́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́нивание

1. выманта́чванне, -ння ср., выду́рванне, -ння ср.;

2. вызыва́нне, -ння ср., выкліка́нне, -ння ср., выбаўле́нне, -ння ср.; см. выма́нивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)