вы́зубрыць гл. зубрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́зубрыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́зубру вы́зубрым
2-я ас. вы́зубрыш вы́зубрыце
3-я ас. вы́зубрыць вы́зубраць
Прошлы час
м. вы́зубрыў вы́зубрылі
ж. вы́зубрыла
н. вы́зубрыла
Загадны лад
2-я ас. вы́зубры вы́зубрыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́зубрыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́зубрыць сов., школ., разг. вы́зубрить, вы́долбить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́зубрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Механічна вывучыць што‑н. на памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубры́ць, зубру́, зу́брыш, зу́брыць; незак., што (разм.).

Завучваць механічна, не ўнікаючы ў сэнс.

З. верш.

|| зак. вы́зубрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і зазубры́ць, -зубру́, -зу́брыш, -зу́брыць; -зу́браны.

|| наз. зубрэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́зубраны вы́зубренный, вы́долбленный; см. вы́зубрыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызу́брываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вызубрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́зубраны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вызубрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́зубрить​II сов. (механически выучить) разг. вы́зубрыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́долбить сов.

1. (углубление) вы́дзеўбці, мног. павыдзёўбваць;

2. (механически выучить) прост. вы́зубрыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)