вызнача́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для вызначэння чаго-н.

Вызначальныя рысы, адзнакі.

2. Які вызначае, абумоўлівае сабой што-н.

В. момант.

|| наз. вызнача́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вызнача́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вызнача́льны вызнача́льная вызнача́льнае вызнача́льныя
Р. вызнача́льнага вызнача́льнай
вызнача́льнае		 вызнача́льнага вызнача́льных
Д. вызнача́льнаму вызнача́льнай вызнача́льнаму вызнача́льным
В. вызнача́льны (неадуш.)
вызнача́льнага (адуш.)		 вызнача́льную вызнача́льнае вызнача́льныя (неадуш.)
вызнача́льных (адуш.)
Т. вызнача́льным вызнача́льнай
вызнача́льнаю		 вызнача́льным вызнача́льнымі
М. вызнача́льным вызнача́льнай вызнача́льным вызнача́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вызнача́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вызнача́льны вызнача́льная вызнача́льнае вызнача́льныя
Р. вызнача́льнага вызнача́льнай
вызнача́льнае		 вызнача́льнага вызнача́льных
Д. вызнача́льнаму вызнача́льнай вызнача́льнаму вызнача́льным
В. вызнача́льны (неадуш.)
вызнача́льнага (адуш.)		 вызнача́льную вызнача́льнае вызнача́льныя (неадуш.)
вызнача́льных (адуш.)
Т. вызнача́льным вызнача́льнай
вызнача́льнаю		 вызнача́льным вызнача́льнымі
М. вызнача́льным вызнача́льнай вызнача́льным вызнача́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вызнача́льны определя́ющий;

~ныя фа́ктары — определя́ющие фа́кторы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызнача́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для вызначэння чаго‑н. Вызначальныя рысы. Вызначальныя адзнакі.

2. Які сабою вызначае, абумоўлівае што‑н. Вызначальны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

определи́мый азнача́льны, вызнача́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канстытуты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які складае аснову чаго‑н.; вызначальны. Канстытутыўныя палажэнні. Канстытутыўныя ўласцівасці.

[Лац. constitutus — вызначаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назнача́емый

1. прич. назна́чаны, прызна́чаны;

2. прил. вызнача́льны, назнача́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

определи́тельный

1. грам. азнача́льны;

определи́тельное предложе́ние азнача́льны сказ;

2. вызнача́льны;

определи́тельные при́знаки вызнача́льныя адзна́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

определя́ющий

1. прич. які́ (што) вызнача́е, які́ (што) устана́ўлівае; які́ (што) акрэ́слівае; які́ (што) выяўля́е; які́ (што) дае́ азначэ́нне; які́ (што) прызнача́е; які́ (што) абумо́ўлівае; які́ (што) пастанаўля́е; які́ (што) прысу́джвае; які́ (што) ула́джвае; які́ (што) аддае́; см. определя́ть;

2. прил. вызнача́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)