вы́зверыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́зверу вы́зверым
2-я ас. вы́зверыш вы́зверыце
3-я ас. вы́зверыць вы́звераць
Прошлы час
м. вы́зверыў вы́зверылі
ж. вы́зверыла
н. вы́зверыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́зверыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́зверыць: в. во́чы прост. посмотре́ть зве́рем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́зверыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Разм. У выразе: вызверыць вочы — паглядзець са злосцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́зверыць (вочы) (БРС, КТС). Гл. вызверыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)