вы́заў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́заў вы́завы
Р. вы́заву вы́заваў
Д. вы́заву вы́завам
В. вы́заў вы́завы
Т. вы́завам вы́завамі
М. вы́заве вы́завах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́заў, -заву м., в разн. знач. вы́зов;

в. у суд — вы́зов в суд;

в. на дуэ́ль — вы́зов на дуэ́ль;

в. на спабо́рніцтва — вы́зов на соревнова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́зов в разн. знач. вы́клік, -ку м.; вы́заў, -заву м.;

вы́зов на соревнова́ние вы́клік (вы́заў) на спабо́рніцтва;

яви́ться по вы́зову з’яві́цца па вы́заву;

с вы́зовом з вы́клікам (з вы́завам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)