вы́дукаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́дукую вы́дукуем
2-я ас. вы́дукуеш вы́дукуеце
3-я ас. вы́дукуе вы́дукуюць
Прошлы час
м. вы́дукаваў вы́дукавалі
ж. вы́дукавала
н. вы́дукавала
Загадны лад
2-я ас. вы́дукуй вы́дукуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́дукаваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вы́дукаваць ’вывучыць, даць адукацыю’ (Нас.), вы́дукаць ’тс’ (Мат. Гом.). Да адукаваць, адукацыя, дзе а ўспрымаецца як прыстаўка або ў выніку сцягвання: выадукаваць > выдукаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)