вы́дужаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́дужаю |
вы́дужаем |
| 2-я ас. |
вы́дужаеш |
вы́дужаеце |
| 3-я ас. |
вы́дужае |
вы́дужаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́дужаў |
вы́дужалі |
| ж. |
вы́дужала |
| н. |
вы́дужала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́дужай |
вы́дужайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́дужаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́дужаць сов., разг. вы́стоять, вы́терпеть, вы́нести, прост. вы́дюжить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́дужаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Выстаяць, выцерпець, перанесці якую‑н. нягоду. [Вучоны:] — Наступіла зіма. Стала холадна, голадна... Думаў, што не выдужаю... Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)