вы́драны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́драны вы́драная вы́дранае вы́драныя
Р. вы́дранага вы́дранай
вы́дранае		 вы́дранага вы́драных
Д. вы́дранаму вы́дранай вы́дранаму вы́драным
В. вы́драны (неадуш.)
вы́дранага (адуш.)		 вы́драную вы́дранае вы́драныя (неадуш.)
вы́драных (адуш.)
Т. вы́драным вы́дранай
вы́дранаю		 вы́драным вы́дранымі
М. вы́драным вы́дранай вы́драным вы́драных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́драны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́драны вы́драная вы́дранае вы́драныя
Р. вы́дранага вы́дранай
вы́дранае		 вы́дранага вы́драных
Д. вы́дранаму вы́дранай вы́дранаму вы́драным
В. вы́драны (неадуш.)
вы́дранага (адуш.)		 вы́драную вы́дранае вы́драныя (неадуш.)
вы́драных (адуш.)
Т. вы́драным вы́дранай
вы́дранаю		 вы́драным вы́дранымі
М. вы́драным вы́дранай вы́драным вы́драных

Кароткая форма: вы́драна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́драны

1. вы́тащенный, вы́рванный, вы́дернутый;

2. вы́рванный, вы́дранный;

3. вы́царапанный;

1-3 см. вы́драць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́драны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дзерты, см. вы́драны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́царапанный вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дранный​I разг. вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны; см. вы́драть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́дранка ’поле сярод лесу на месцы аблогі’ (Яшк., слаўг.); ’упершыню апрацаваны ўчастак зямлі’ (Шатал.). Ад залежнага дзеепрым. выдраны (< выдраць) з суф. ‑ка. Параўн. выдзер, выдзеркі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́рванный

1. (выдернутый) вы́рваны, мног. павырыва́ны;

2. (оторванный) вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны; см. вы́рвать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дернутый вы́рваны, мног. павырыва́ны, вы́драны, мног. павыдзіра́ны; вы́скубены, мног. павыскуба́ны, павыску́бваны; вы́шмаргнуты, мног. павышмо́ргваны; вы́цягнуты, мног. павыця́гваны; см. вы́дернуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)