вы́дзерты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́дзерты |
вы́дзертая |
вы́дзертае |
вы́дзертыя |
| Р. |
вы́дзертага |
вы́дзертай вы́дзертае |
вы́дзертага |
вы́дзертых |
| Д. |
вы́дзертаму |
вы́дзертай |
вы́дзертаму |
вы́дзертым |
| В. |
вы́дзерты (неадуш.) вы́дзертага (адуш.) |
вы́дзертую |
вы́дзертае |
вы́дзертыя (неадуш.) вы́дзертых (адуш.) |
| Т. |
вы́дзертым |
вы́дзертай вы́дзертаю |
вы́дзертым |
вы́дзертымі |
| М. |
вы́дзертым |
вы́дзертай |
вы́дзертым |
вы́дзертых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́дзерты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́дзерты |
вы́дзертая |
вы́дзертае |
вы́дзертыя |
| Р. |
вы́дзертага |
вы́дзертай вы́дзертае |
вы́дзертага |
вы́дзертых |
| Д. |
вы́дзертаму |
вы́дзертай |
вы́дзертаму |
вы́дзертым |
| В. |
вы́дзерты (неадуш.) вы́дзертага (адуш.) |
вы́дзертую |
вы́дзертае |
вы́дзертыя (неадуш.) вы́дзертых (адуш.) |
| Т. |
вы́дзертым |
вы́дзертай вы́дзертаю |
вы́дзертым |
вы́дзертымі |
| М. |
вы́дзертым |
вы́дзертай |
вы́дзертым |
вы́дзертых |
Кароткая форма: вы́дзерта.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́дзерты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выдзерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́царапанный вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́дранныйI разг. вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны; см. вы́дратьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рванный
1. (выдернутый) вы́рваны, мног. павырыва́ны;
2. (оторванный) вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны; см. вы́рватьI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)