Вы́дзер ’сала на кішках’ (Касп., Шатал.). Рус. вы́дер ’тс’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выдраць (гл. драць) (Вештарт, Лекс. Палесся, 135). Параўн. здор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́дзерці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́дзеру вы́дзерам
2-я ас. вы́дзераш вы́дзераце
3-я ас. вы́дзера вы́дзеруць
Прошлы час
м. вы́дзер вы́дзерлі
ж. вы́дзерла
н. вы́дзерла
Загадны лад
2-я ас. вы́дзеры вы́дзерыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́дзершы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вы́дранка ’поле сярод лесу на месцы аблогі’ (Яшк., слаўг.); ’упершыню апрацаваны ўчастак зямлі’ (Шатал.). Ад залежнага дзеепрым. выдраны (< выдраць) з суф. ‑ка. Параўн. выдзер, выдзеркі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)