вы́даіць, -даю, -даіш, -даіць; -даены; зак.

1. каго (што). Тое, што і падаіць.

В. кароў.

2. што. Атрымаць даеннем.

В. малако.

|| незак. выдо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́даіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́даю вы́даім
2-я ас. вы́даіш вы́даіце
3-я ас. вы́даіць вы́даяць
Прошлы час
м. вы́даіў вы́даілі
ж. вы́даіла
н. вы́даіла
Загадны лад
2-я ас. вы́даі вы́даіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́даіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́даіць сов. вы́доить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́даіць, ‑даю, ‑даіш, ‑даіць; зак., каго-што.

Здабыць даеннем усё малако з вымя жывёліны; падаіць. Выдаіць карову.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдо́йваць гл. выдаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́доить сов. вы́даіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́даены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены; зак., каго і чаго і без дап.

1. Скончыць даіць.

А. кароў.

2. Выдаіць крыху.

А. малака.

|| незак. аддо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дадаі́ць, ‑даю, ‑доіш, ‑доіць; зак., каго-што.

Скончыць даіць; поўнасцю выдаіць. Дадаіць карову.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)