выдаве́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выдаве́цтва выдаве́цтвы
Р. выдаве́цтва выдаве́цтваў
Д. выдаве́цтву выдаве́цтвам
В. выдаве́цтва выдаве́цтвы
Т. выдаве́цтвам выдаве́цтвамі
М. выдаве́цтве выдаве́цтвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выдаве́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Установа, якая займаецца выданнем кніг, часопісаў і пад.

|| прым. выдаве́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдаве́цтва ср. изда́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдаве́цтва, ‑а, н.

Прадпрыемства, якое займаецца выданнем твораў друку. Выдавецтва «Навука». Дзяржаўнае выдавецтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кнігавыдаве́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Кніжнае выдавецтва.

|| прым. кнігавыдаве́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэхрэ́д, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: тэхнічны рэдактар, работнік выдавецтва, які займаецца паліграфічным афармленнем выдання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изда́тельство выдаве́цтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дзяржвы́д м. (Дзяржа́ўнае выдаве́цтва) Госизда́т (Госуда́рственное изда́тельство)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік выдавецтва, газеты або друкарні, які чытае і правіць карэктуру.

|| прым. карэ́ктарскі, -ая, -ае.

Нарада карэктарскай (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдаве́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выдавецтва, выдаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)