выдава́ть несов., в разн. знач. выдава́ць; (замуж — ещё) аддава́ць;

выдава́ть с голово́й выдава́ць з галаво́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проба́лтыватьIII несов. (выдавать секрет) разг. выбалбо́тваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдава́тьсяI несов., страд. выдава́цца; аддава́цца; см. выдава́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпла́чваць несов.

1. (выдавать плату) выпла́чивать;

2. (долг) упла́чивать, выпла́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдава́ць несов.

1. (снабжать чем-л.) выдава́ть;

2. (добывать, производить) выдава́ть;

3. (выпускать из печати, обнародовать) издава́ть;

4. (тайну и т.п.) выдава́ть, разглаша́ть; (о человеке — ещё) предава́ть;

5. выдава́ть (себя за кого-л.), изобража́ть (из себя кого-л.), ко́рчить (из себя кого-л.);

6. (замуж) выдава́ть, отдава́ть;

7. (звук) издава́ть;

1-7 см. вы́даць;

8. разг. каза́ться;

сяро́д малы́х ён выдае́ вялі́кім — среди́ ма́леньких он ка́жется больши́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удава́ць несов., разг. (каго)

1. выдава́ть; доноси́ть (на кого); см. уда́ць;

2. каго (принимать вид) прики́дываться (кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылі́чваць несов.

1. (находить путём вычисления) высчи́тывать; вычисля́ть; исчисля́ть;

2. (не выдавать полностью, недоплачивать за что-л.) уде́рживать, вычита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наво́дзіць несов.

1. в разн. знач. наводи́ть; (устанавливать порядок — ещё) водворя́ть;

2. (делать донос) выдава́ть;

3. (лезвие) направля́ть;

4. (музыкальный инструмент) настра́ивать;

5. прост. наводи́ть, плоди́ть;

6. (тоску, страх) наводи́ть;

1-6 см. наве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предава́ть несов.

1. (отдавать) аддава́ць;

предава́ть осмея́нию аддава́ць на пасме́шышча;

предава́ть сме́рти аддава́ць на смерць;

предава́ть ка́зни аддава́ць на смерць; кара́ць сме́рцю;

предава́ть суду́ аддава́ць пад суд;

2. (изменять) здра́джваць (каму, чаму); (выдавать) выдава́ць (каго, што);

предава́ть ро́дину здра́джваць радзі́ме;

предава́ть ана́феме (кого-л.) абвяшча́ць ана́фему (каму-небудзь);

предава́ть гла́сности даво́дзіць да агу́льнага ве́дама, апубліко́ўваць;

предава́ть забве́нию аддава́ць забыццю́, забыва́ць;

предава́ть земле́ хава́ць, аддава́ць зямлі́;

предава́ть огню́ и мечу́ аддава́ць агню́ і мячу́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изобража́ть несов.

1. (создавать образ кого, чего) ствара́ць во́браз (каго, чаго); (писать красками) малява́ць; (рисовать) рысава́ць; (лепить) ляпі́ць; (высекать) высяка́ць; (в литературе, театре, кино) пака́зваць; (жизнь, события — ещё) адлюстро́ўваць; (в литературе — ещё) апі́сваць, (словами) апі́сваць (што), раска́зваць (аб чым);

2. (быть, являться изображением чего-л.) быць, з’яўля́цца (чым), адлюстро́ўваць (што), уяўля́ць сабо́й (каго, што);

карти́на изобража́ла морско́й прибо́й карці́на адлюстро́ўвала марскі́ прыбо́й;

скульпту́ра изобража́ла во́ина скульпту́ра ўяўля́ла сабо́й во́іна;

3. (обнаруживать, выражать) выяўля́ць; выка́зваць;

лицо́ его́ изобража́ло скорбь твар яго́ выяўля́ў (выка́зваў) сму́так;

4. (выдавать себя за кого, представляться кем) прыкі́двацца (кім), стро́іць з сябе́ (каго), выдава́ць сябе́ (за каго);

изобража́ть из себя́ несча́стного стро́іць з сябе́ няшча́снага (выдава́ць сябе́ за няшча́снага);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)