выгу́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выгу́кваю выгу́кваем
2-я ас. выгу́кваеш выгу́кваеце
3-я ас. выгу́квае выгу́кваюць
Прошлы час
м. выгу́кваў выгу́квалі
ж. выгу́квала
н. выгу́квала
Загадны лад
2-я ас. выгу́квай выгу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выгу́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выгу́кваць несов. восклица́ть, выкри́кивать, вскри́кивать, выклика́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выгукнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гукнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр., што.

Гучна прамовіць, сказаць што-н., выкрыкнуць.

|| незак. выгу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восклица́ть несов. ускліка́ць, выгу́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкри́кивать несов. выкры́кваць, выгу́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгукваць — выгукнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возглаша́ть несов. выгу́кваць, выклі́кваць, абвяшча́ць, гавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вскрикивать несов. крыча́ць, ускры́кваць; выкры́кваць, выгу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выклика́ть несов.

1. (вызывать) выкліка́ць;

2. (громко выкрикивать) разг. выгу́кваць, выкры́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)