вы́губіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́гублю |
вы́губім |
| 2-я ас. |
вы́губіш |
вы́губіце |
| 3-я ас. |
вы́губіць |
вы́губяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́губіў |
вы́губілі |
| ж. |
вы́губіла |
| н. |
вы́губіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́губі |
вы́губіце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́губіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́губіць сов. истреби́ть, искорени́ть; изничто́жить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́губіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.
Знішчыць дашчэнту. Выгубіць лес.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)