вы́грызці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́грызу вы́грызем
2-я ас. вы́грызеш вы́грызеце
3-я ас. вы́грызе вы́грызуць
Прошлы час
м. вы́грыз вы́грызлі
ж. вы́грызла
н. вы́грызла
Загадны лад
2-я ас. вы́грызі вы́грызіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́грызшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́грызці сов. вы́грызть; вы́глодать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́грызці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; пр. выгрыз, ‑ла; зак., што.

Грызучы што‑н., выесці. Выгрызці дзірку ў буханцы хлеба. // Скусваючы, згрызаючы пры корані, з’есці ўсё. З галадухі і са смагі Выгрызеш і мёрзлы ягель. Вітка.

•••

Пячонкі выгрызці — абрыдзець, надакучыць папрокамі за што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кусіць, -кушу, -кусіш, -кусіць; -кушаны; зак., што.

Укусіўшы зубамі, выесці, выгрызці кавалак чаго-н.

В. мякіш.

|| незак. выку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́грызть сов. вы́грызці, мног. павыгрыза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́грызены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́глодать сов., разг. вы́грызці, мног. павыгрыза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пячо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Печань жывёлы як прадукт харчавання.

2. Тое, што і печань. Гэты чалавек раптам знайшоў у сябе сто хвароб: і гіпертанію, і язву, і камяні ў пячонцы. Шамякін.

•••

Адсадзіць пячонкі гл. адсадзіць.

Пячонкі выгрызці гл. выгрызці.

Сядзець у пячонках гл. сядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выгрызці, выесці ў многіх месцах, усюды. Павыгрызалі мышы дзіркі ў мяшках. Павыгрызала жывёла ўсю траву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)