вы́граць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́граю |
вы́граем |
| 2-я ас. |
вы́граеш |
вы́граеце |
| 3-я ас. |
вы́грае |
вы́граюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́граў |
вы́гралі |
| ж. |
вы́грала |
| н. |
вы́грала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́грай |
вы́грайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́граўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́граць сов. вы́греть, прогре́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́граць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Добра нагрэць, прагрэць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выграва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выграць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выграва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выграваць — выграць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)