выго́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выго́льванне
Р. выго́львання
Д. выго́льванню
В. выго́льванне
Т. выго́льваннем
М. выго́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выго́льванне ср. выбрива́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выго́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгольваць — выгаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)