вы́глушыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́глушу |
вы́глушым |
| 2-я ас. |
вы́глушыш |
вы́глушыце |
| 3-я ас. |
вы́глушыць |
вы́глушаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́глушыў |
вы́глушылі |
| ж. |
вы́глушыла |
| н. |
вы́глушыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́глушы |
вы́глушыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́глушыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́глушыць сов. вы́ловить, глуша́ подво́дными взры́вами (рыбу)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́глушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.
Вылавіць, глушачы падводнымі выбухамі. Выглушыць рыбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)