вы́глуміць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́глумлю вы́глумім
2-я ас. вы́глуміш вы́глуміце
3-я ас. вы́глуміць вы́глумяць
Прошлы час
м. вы́глуміў вы́глумілі
ж. вы́глуміла
н. вы́глуміла
Загадны лад
2-я ас. вы́глумі вы́глуміце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́глуміўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́глуміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм. Пусціць на глум, знішчыць. Выглумілі паны лес ва ўсёй Случчыне, каб іх зямля не насіла. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)