вы́гафтаваць гл. гафтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гафтаваць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́гафтую вы́гафтуем
2-я ас. вы́гафтуеш вы́гафтуеце
3-я ас. вы́гафтуе вы́гафтуюць
Прошлы час
м. вы́гафтаваў вы́гафтавалі
ж. вы́гафтавала
н. вы́гафтавала
Загадны лад
2-я ас. вы́гафтуй вы́гафтуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гафтаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гафтаваць сов. вы́шить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гафтаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Вышыць гафтам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Рабіць узор на чым-н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі.

|| зак. вы́гафтаваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; -таваны.

|| наз. гафтава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выгафто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выгафтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гафтаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выгафтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)