вы́гартаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́гартую вы́гартуем
2-я ас. вы́гартуеш вы́гартуеце
3-я ас. вы́гартуе вы́гартуюць
Прошлы час
м. вы́гартаваў вы́гартавалі
ж. вы́гартавала
н. вы́гартавала
Загадны лад
2-я ас. вы́гартуй вы́гартуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́гартаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гартаваць сов., тех. вы́калить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гартаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Надаць цвёрдасць, трываласць гартаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгарто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выгартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгарто́ўванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгартоўваць — выгартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́калить сов.

1. техн. вы́гартаваць;

2. (глиняные изделия) вы́паліць, абпалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)