вы́ганачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́ганачны |
вы́ганачная |
вы́ганачнае |
вы́ганачныя |
| Р. |
вы́ганачнага |
вы́ганачнай
вы́ганачнае |
вы́ганачнага |
вы́ганачных |
| Д. |
вы́ганачнаму |
вы́ганачнай |
вы́ганачнаму |
вы́ганачным |
| В. |
вы́ганачны (неадуш.)
вы́ганачнага (адуш.) |
вы́ганачную |
вы́ганачнае |
вы́ганачныя (неадуш.)
вы́ганачных (адуш.) |
| Т. |
вы́ганачным |
вы́ганачнай
вы́ганачнаю |
вы́ганачным |
вы́ганачнымі |
| М. |
вы́ганачным |
вы́ганачнай |
вы́ганачным |
вы́ганачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́ганачны спец. вы́гоночный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ганачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Прызначаны для паскоранага росту раслін. Выганачная цяпліца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гоночный спец. вы́ганачны;
вы́гоночные тепли́цы вы́ганачныя цяплі́цы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)