вы́вяліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́вялю вы́вялім
2-я ас. вы́вяліш вы́вяліце
3-я ас. вы́вяліць вы́вяляць
Прошлы час
м. вы́вяліў вы́вялілі
ж. вы́вяліла
н. вы́вяліла
Загадны лад
2-я ас. вы́вялі вы́вяліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́вяліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́вяліць сов. вы́вялить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вяліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Падсушваючы на сонцы, на ветры, зрабіць вяленым. Вывяліць мяса, рыбу, тытунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вялить сов. вы́вяліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывя́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вывяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вялены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вывяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывяльваць — вывяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)