вы́вязаць, -вяжу, -вяжаш, -вяжа; -вяжы; -вязаны; зак., што.
Сплесці пры дапамозе кручка, спіц.
В. узор.
|| незак. вывя́зваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́вязаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́вяжу |
вы́вяжам |
| 2-я ас. |
вы́вяжаш |
вы́вяжаце |
| 3-я ас. |
вы́вяжа |
вы́вяжуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́вязаў |
вы́вязалі |
| ж. |
вы́вязала |
| н. |
вы́вязала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́вяжы |
вы́вяжыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́вязаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вязаць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; зак., што.
1. Сплесці што‑н. пры дапамозе кручка, спіц. Вывязаць настольнік. Вывязаць узор.
2. Разм. Старанна завязаць. [Юрка] памог Цімку адзецца, вывязаў яму гальштук і пацягнуў да дзвярэй. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́вязать сов., разг. звяза́ць, вы́вязаць, зрабі́ць;
вы́вязать чуло́к звяза́ць (вы́вязаць, зрабі́ць) панчо́ху.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вывя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вывязаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увяза́ць 1, увяжу, увяжаш, увяжа; зак., што.
1. Абвязаць з усіх бакоў, кругом; абвязаўшы, прывязаць да чаго‑н. Увязаць воз. □ Слабодчыкаў сам склаў на каляску насечаныя дровы, увязаў іх. Хомчанка. [Каню] сена ахапачак на пень, а сам давай бярвенне да саней на сабе падцягваць. Увязаў ланцугом. Дубоўка. // Сабраўшы што‑н., звязаць чым‑н. або, змясціўшы ў што‑н., завязаць. Увязаць рэчы ў посцілку. □ Тады .. [бабка Вера] з Нікадзімам наспех увязалі два вузлы, ускінулі іх на плечы і пабеглі разам з іншымі да бліжэйшага балота. Лупсякоў. Увязала [Галя] трохі сухароў, кавалачак сала. Клунак атрымаўся ладнаваты. Сабаленка.
2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н. Увязаць тэорыю з практыкай. □ [Каваль] не мог уявіць сабе ўсю панараму будаўніцтва і ўвязаць сваю маленькую працу з агульнымі вынікалі. Савіцкі.
3. Уплесці вязаннем, вывязаць.
увяза́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да увязнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)