вы́ведзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́ведзены вы́ведзеная вы́ведзенае вы́ведзеныя
Р. вы́ведзенага вы́ведзенай
вы́ведзенае
вы́ведзенага вы́ведзеных
Д. вы́ведзенаму вы́ведзенай вы́ведзенаму вы́ведзеным
В. вы́ведзены (неадуш.)
вы́ведзенага (адуш.)
вы́ведзеную вы́ведзенае вы́ведзеныя (неадуш.)
вы́ведзеных (адуш.)
Т. вы́ведзеным вы́ведзенай
вы́ведзенаю
вы́ведзеным вы́ведзенымі
М. вы́ведзеным вы́ведзенай вы́ведзеным вы́ведзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ведзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́ведзены вы́ведзеная вы́ведзенае вы́ведзеныя
Р. вы́ведзенага вы́ведзенай
вы́ведзенае
вы́ведзенага вы́ведзеных
Д. вы́ведзенаму вы́ведзенай вы́ведзенаму вы́ведзеным
В. вы́ведзены (неадуш.)
вы́ведзенага (адуш.)
вы́ведзеную вы́ведзенае вы́ведзеныя (неадуш.)
вы́ведзеных (адуш.)
Т. вы́ведзеным вы́ведзенай
вы́ведзенаю
вы́ведзеным вы́ведзенымі
М. вы́ведзеным вы́ведзенай вы́ведзеным вы́ведзеных

Кароткая форма: вы́ведзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ведзены

1. в разн. знач. вы́веденный; (сооружённый, построенный — ещё) возведённый;

2. уведённый;

3. перен. вы́веденный, удалённый, исключённый;

4. вы́веденный, вы́травленный, изведённый, сведённый, переведённый, истреблённый;

5. вы́веденный, изображённый, пока́занный, предста́вленный;

6. разг. вы́веденный, вы́тянутый;

1-6 см. вы́весці 1-4, 6, 7

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ведзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́веденный вы́ведзены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истреблённый зні́шчаны, вы́нішчаны; загу́блены; вы́ведзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халмаго́рскі, ‑ая, ‑ае.

Выведзены ў Халмагорах (пра народу жывёл, птушак). Халмагорская парода кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэ́ра, -ы, мн. бэ́ры, бэр, ж.

Пашыраны ў Беларусі гатунак позніх груш з буйнымі жоўтымі пладамі, а таксама сам такі плод.

Лошыцкая бэра — беларускі селекцыйны гатунак груш, выведзены ад слуцкай бэры.

Слуцкая бэра — стары беларускі гатунак груш народнай селекцыі, распаўсюджаны па ўсёй Беларусі, асабліва на Случчыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інкуба́тарны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з інкубатарам, інкубацыяй (у 2 знач.). Інкубатарная станцыя. Інкубатарная гаспадарка. // Выведзены ў інкубатары. Інкубатарныя кураняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пепін: пе́нін шафранны ’сорт яблыкаў’ (Сцяшк. Сл.), пе́пінка ’шафран’ (люб., жлоб., жытк., КЭС, ТС), пэпінка, піпен‑шафран ’тс’ (Мат. Гом.), люб. пе́панка, укр. пе́пін ’сорт яблыкаў’, рус. пе́пин шафра́нный ’сорт яблыкаў, выведзены Мічурыным’. Ад франц. pépin ’зернейка, семачка’; гл. таксама шафра́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)