вы́варатны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́варатны |
вы́варатная |
вы́варатнае |
вы́варатныя |
| Р. |
вы́варатнага |
вы́варатнай вы́варатнае |
вы́варатнага |
вы́варатных |
| Д. |
вы́варатнаму |
вы́варатнай |
вы́варатнаму |
вы́варатным |
| В. |
вы́варатны (неадуш.) вы́варатнага (адуш.) |
вы́варатную |
вы́варатнае |
вы́варатныя (неадуш.) вы́варатных (адуш.) |
| Т. |
вы́варатным |
вы́варатнай вы́варатнаю |
вы́варатным |
вы́варатнымі |
| М. |
вы́варатным |
вы́варатнай |
вы́варатным |
вы́варатных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́варатны
1. сапож. вы́воротный;
2. изна́ночный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́варатны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Унутраны, закрыты. Вываратнае шво. // З унутраным швом. Вываратны абутак. Вываратныя галантарэйныя вырабы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́варат, -у, М -раце, м.
1. Унутраны, левы бок тканіны, адзення.
В. аднабаковага трыкатажу.
2. Становішча, пры якім орган ці яго частка вывернуты ўнутраным бокам наверх (спец.).
В. павек.
3. Тое, што і выварацень.
|| прым. вы́варатны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изна́ночный вы́варатны, спо́дні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́воротный сапожн. вы́варатны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
піне́ткі, ‑так; адз. пінетка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Лёгкі вываратны абутак на мяккай падэшве для дзяцей, якія яшчэ не ўмеюць хадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)