вы́варажыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́варажу |
вы́варажым |
| 2-я ас. |
вы́варажыш |
вы́варажыце |
| 3-я ас. |
вы́варажыць |
вы́варажаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́варажыў |
вы́варажылі |
| ж. |
вы́варажыла |
| н. |
вы́варажыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́варажы |
вы́варажыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́варажыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́варажыць сов., разг. нагада́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́варажыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
Разм. Варожачы, прадказаць што‑н. — Але ж ты, бабка, нешта вельмі доўга варажыла, — заўважыў Лабановіч.. — Бо я хацела як найлепей вываражыць для вас. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)