выва́льваць

‘рабіць шляхам валення (пра сукно)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выва́льваю выва́льваем
2-я ас. выва́льваеш выва́льваеце
3-я ас. выва́львае выва́льваюць
Прошлы час
м. выва́льваў выва́львалі
ж. выва́львала
н. выва́львала
Загадны лад
2-я ас. выва́львай выва́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выва́льваючы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выва́льваць

‘пераварочваючы, прымушаць выпасці, упасці’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выва́льваю выва́льваем
2-я ас. выва́льваеш выва́льваеце
3-я ас. выва́львае выва́льваюць
Прошлы час
м. выва́льваў выва́львалі
ж. выва́львала
н. выва́львала
Загадны лад
2-я ас. выва́львай выва́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выва́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выва́льваць I несов.

1. в разн. знач. выва́ливать;

2. выкла́дывать; высыпа́ть;

3. разг. высо́вывать;

1-3 см. вы́валіць I

выва́льваць II несов. (сукно) выва́ливать, валя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выва́льваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вываліць ​1.

выва́льваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вываліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́валіць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Выкульваючы, выдаліць адкуль-н.

В. седакоў з саней.

|| незак. выва́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкувы́ркивать несов., прост. выку́льваць, выва́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выва́львацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вываліцца ​1.

2. Зал. да вывальваць ​1 (гл. вываліць у 3 знач.).

выва́львацца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вываліцца ​2.

2. Зал. да вывальваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выва́ливать​I несов.;

1. разг. выва́льваць, выкіда́ць, выкі́дваць, вываро́чваць, выку́льваць;

2. (выходить, появляться в большом количестве) прост. выва́льваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выва́львацца I несов.

1. выва́ливаться, выпада́ть; см. вы́валіцца I;

2. страд. выва́ливаться; выкла́дываться; высыпа́ться; высо́вываться; см. выва́льваць I

выва́львацца II несов., страд. выва́ливаться, валя́ться; см. выва́льваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выва́льванне I ср.

1. выва́ливание, вы́валка ж.;

2. выкла́дывание; высыпа́ние, вы́сыпка ж.;

3. разг. высо́вывание;

1-3 см. выва́льваць I

выва́льванне II ср. выва́ливание, валя́ние, ва́лка ж.; см. выва́льваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)