выва́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выва́жванне
Р. выва́жвання
Д. выва́жванню
В. выва́жванне
Т. выва́жваннем
М. выва́жванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выва́жванне ср.

1. вы́веска ж.;

2. вывора́чивание;

1, 2 см. выва́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выва́жванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выважваць — выважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́веска​II ж. (определение веса) выва́жванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выве́шивание​II выва́жванне, -ння ср.; см. выве́шивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)