вы́вадзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́ваджу |
вы́вадзім |
| 2-я ас. |
вы́вадзіш |
вы́вадзіце |
| 3-я ас. |
вы́вадзіць |
вы́вадзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́вадзіў |
вы́вадзілі |
| ж. |
вы́вадзіла |
| н. |
вы́вадзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́вадзі |
вы́вадзіце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́вадзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́вадзіць сов., разг. вы́водить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вадзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.
Разм. Доўга павадзіць па розных мясцінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́водить сов., прост. вы́вадзіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выво́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вывадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)