вы́быць, -буду, -будзеш, -будзе; вы́будзь; зак. (афіц.).

Перастаць знаходзіцца або лічыцца дзе-н.

В. з горада.

В. у камандзіроўку.

В. са строю.

|| незак. выбыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выбыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́быць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́буду вы́будзем
2-я ас. вы́будзеш вы́будзеце
3-я ас. вы́будзе вы́будуць
Прошлы час
м. вы́быў вы́былі
ж. вы́была
н. вы́была
Загадны лад
2-я ас. вы́будзь вы́будзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́быўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́быць сов.

1. вы́быть; убы́ть;

в. у камандзіро́ўку — убы́ть в командиро́вку;

2. разг. (пробыть некоторое время в тяжёлых условиях) вы́жить;

◊ в. са стро́ю — вы́быть из стро́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́быць, ‑буду, ‑будзеш, ‑будзе; заг. выбудзь; зак.

1. Выйсці са складу чаго‑н.; пакінуць службу, заняткі і пад. Выбыць з піянерскай арганізацыі па ўзросту. Выбыць са школы.

2. Разм. Прабыць, правесці нейкі час дзе‑н. [Магдалена] намервалася быць тут тры тыдні, а ледзьве выбыла тыдзень. Чорны.

•••

Выбыць са строю — па якой‑н. прычыне стаць непрыгодным для выканання якіх‑н. абавязкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́быць ’перажыць, выцерпець; адысці з пэўнага месца’ (КЭС, лаг.; Шн., 2). Да быць ’знаходзіцца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́быть сов. вы́быць;

◊

вы́быть из стро́я вы́быць са стро́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выбыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пісацца, -пішуся, -пішашся, -пішацца; -пішыся; зак.

Выбыць са спісаў, са складу чаго-н.

В. з бальніцы.

В. з дамавой кнігі.

|| незак. выпі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбыва́ць несов. выбыва́ть; убыва́ть; см. вы́быць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выбыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)