выбухо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выбухо́вы выбухо́вая выбухо́вае выбухо́выя
Р. выбухо́вага выбухо́вай
выбухо́вае		 выбухо́вага выбухо́вых
Д. выбухо́ваму выбухо́вай выбухо́ваму выбухо́вым
В. выбухо́вы (неадуш.)
выбухо́вага (адуш.)		 выбухо́вую выбухо́вае выбухо́выя (неадуш.)
выбухо́вых (адуш.)
Т. выбухо́вым выбухо́вай
выбухо́ваю		 выбухо́вым выбухо́вымі
М. выбухо́вым выбухо́вай выбухо́вым выбухо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́чыва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Від матэрыі; тое, з чаго складаецца фізічнае цела.

Арганічныя рэчывы.

Выбуховыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбухо́вы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам выбуху або здольны ўтварыць выбух ці здольны ўзрывацца.

Выбуховая хваля.

Выбуховыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбухо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.). Выбуховая сіла. Выбуховыя рэчывы. □ Валяцца дрэвы, зламаныя.. выбуховымі хвалямі, падае галлё, зрэзанае асколкамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мета́тельный кі́дальны; (размётывающий) раскі́двальны;

мета́тельный снаря́д кі́дальны снара́д;

дроби́тельные и мета́тельные взры́вчатые вещества́ драбі́льныя і раскі́двальныя выбухо́выя рэ́чывы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)