выбу́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выбу́рваецца выбу́рваюцца
Прошлы час
м. выбу́рваўся выбу́рваліся
ж. выбу́рвалася
н. выбу́рвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выбу́рвацца несов., страд., тех. выбу́риваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбу́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выбурваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбу́риваться страд. выбу́рвацца, высвідро́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)