выбу́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выбу́рваецца |
выбу́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выбу́рваўся |
выбу́рваліся |
| ж. |
выбу́рвалася |
| н. |
выбу́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выбу́рвацца несов., страд., тех. выбу́риваться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выбу́рвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выбурваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выбу́риваться страд. выбу́рвацца, высвідро́ўвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)