выбра́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выбра́нніца |
выбра́нніцы |
| Р. |
выбра́нніцы |
выбра́нніц |
| Д. |
выбра́нніцы |
выбра́нніцам |
| В. |
выбра́нніцу |
выбра́нніц |
| Т. |
выбра́нніцай выбра́нніцаю |
выбра́нніцамі |
| М. |
выбра́нніцы |
выбра́нніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выбра́нніца ж. избра́нница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выбра́нніца, ‑ы, ж.
Высок. Жан. да выбраннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выбра́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (высок.).
Той, хто выбраны кім-н.
Дэпутаты Нацыянальнага сходу.
В. лёсу (перан.).
|| ж. выбра́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. выбра́нніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
избра́нница выбра́нніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абра́нніца ж., см. выбра́нніца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)