выбо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выбо́рны |
выбо́рная |
выбо́рнае |
выбо́рныя |
| Р. |
выбо́рнага |
выбо́рнай
выбо́рнае |
выбо́рнага |
выбо́рных |
| Д. |
выбо́рнаму |
выбо́рнай |
выбо́рнаму |
выбо́рным |
| В. |
выбо́рны (неадуш.)
выбо́рнага (адуш.) |
выбо́рную |
выбо́рнае |
выбо́рныя (неадуш.)
выбо́рных (адуш.) |
| Т. |
выбо́рным |
выбо́рнай
выбо́рнаю |
выбо́рным |
выбо́рнымі |
| М. |
выбо́рным |
выбо́рнай |
выбо́рным |
выбо́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Выбо́рны ’адборны’ (Яруш., Касп., Нас.). Паводле Булыкі, Запазыч., 73, ст.-бел. выборный ’адборны, цудоўны, выдатны’ з польск. wyborny; параўн. таксама чэш. výborný ’выдатны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́барны ’выбарны, адборны’ (БРС, Байк. і Некр.). Утворана ад выбіра́ць ’аддзяляць з масы аднародных прадметаў лепшыя’, гл. выбо́рны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)