выблы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выблы́тваю выблы́тваем
2-я ас. выблы́тваеш выблы́тваеце
3-я ас. выблы́твае выблы́тваюць
Прошлы час
м. выблы́тваў выблы́твалі
ж. выблы́твала
н. выблы́твала
Загадны лад
2-я ас. выблы́твай выблы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выблы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выблы́тваць несов., прям., перен. выпу́тывать; см. вы́блытаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́блытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Разблытаўшы, выняць, вызваліць.

В. птушку з сіла.

2. перан., каго. Памагчы выйсці з цяжкага становішча (разм.).

В. з небяспечнай справы.

|| незак. выблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпу́тывать несов. выблы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпу́тваць несов., см. выблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выблытваць — выблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выблы́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выблытацца.

2. Зал. да выблытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выблы́твацца несов., возвр., страд. выпу́тываться; см. вы́блытацца, выблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)