вы́бегчы, -бегу, -бежыш, -бежыць; -бежым, -бежыце, -бегуць; -бег, -гла; -бежы; зак.

1. Выйсці адкуль-н., накіравацца адкуль-н., куды-н., рухаючыся бягом.

В. з хаты.

З лесу выбег лось.

2. Выцечы адкуль-н. цераз край.

Выбегла малако з каструлі.

|| незак. выбяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́бегчы

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́бегу вы́бежым
2-я ас. вы́бежыш вы́бежыце
3-я ас. вы́бежыць вы́бегуць
Прошлы час
м. вы́бег вы́беглі
ж. вы́бегла
н. вы́бегла
Загадны лад
2-я ас. вы́бежы вы́бежыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́бегшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́бегчы сов.

1. вы́бежать;

2. (о кипящей жидкости) уйти́; убежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бегчы, ‑бегу, ‑бежыш, ‑бежыць; ‑бежым, ‑бежыце, ‑бегуць; зак.

1. Накіравацца адкуль‑н., куды‑н. бягом; выскачыць. Госць развітаўся і выйшаў. Хлопчыкі, Косцік і Шурка, выбеглі за ім, пад’ехаць. Брыль. / у перан. ужыв. Думаў князь, выдумляў, грымнуў шабляй наўзбоч, Толькі з лёскатам выбегла рэха. Купала.

2. Выцечы адкуль‑н. цераз край. Выбегла малако з каструлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбяга́ць гл. выбегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́бежать сов. вы́бегчы, мног. павыбяга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выбегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́несціся, -несуся, -несешся, -несецца; вы́несся, -неслася; -несіся; зак.

Імкліва выехаць, выбегчы адкуль-н.

На ўзлесак вынесліся коннікі.

|| незак. выно́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыбяга́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Выбегчы адкуль-н. — пра ўсіх, многіх.

Дзеці павыбягалі з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбягаць — выбегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)