вы́баўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́баўлены |
вы́баўленая |
вы́баўленае |
вы́баўленыя |
| Р. |
вы́баўленага |
вы́баўленай вы́баўленае |
вы́баўленага |
вы́баўленых |
| Д. |
вы́баўленаму |
вы́баўленай |
вы́баўленаму |
вы́баўленым |
| В. |
вы́баўлены (неадуш.) вы́баўленага (адуш.) |
вы́баўленую |
вы́баўленае |
вы́баўленыя (неадуш.) вы́баўленых (адуш.) |
| Т. |
вы́баўленым |
вы́баўленай вы́баўленаю |
вы́баўленым |
вы́баўленымі |
| М. |
вы́баўленым |
вы́баўленай |
вы́баўленым |
вы́баўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́баўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́баўлены |
вы́баўленая |
вы́баўленае |
вы́баўленыя |
| Р. |
вы́баўленага |
вы́баўленай вы́баўленае |
вы́баўленага |
вы́баўленых |
| Д. |
вы́баўленаму |
вы́баўленай |
вы́баўленаму |
вы́баўленым |
| В. |
вы́баўлены (неадуш.) вы́баўленага (адуш.) |
вы́баўленую |
вы́баўленае |
вы́баўленыя (неадуш.) вы́баўленых (адуш.) |
| Т. |
вы́баўленым |
вы́баўленай вы́баўленаю |
вы́баўленым |
вы́баўленымі |
| М. |
вы́баўленым |
вы́баўленай |
вы́баўленым |
вы́баўленых |
Кароткая форма: вы́баўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́баўлены разг.
1. вы́маненный; вы́тащенный;
2. вы́тащенный (с трудом);
3. вы́рученный;
1-3 см. вы́бавіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́баўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выбавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́маненный
1. вы́мантачаны, вы́дураны;
2. вы́званы, вы́кліканы, вы́баўлены; см. вы́манить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)