вы́баршчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́баршчыцкі вы́баршчыцкая вы́баршчыцкае вы́баршчыцкія
Р. вы́баршчыцкага вы́баршчыцкай
вы́баршчыцкае		 вы́баршчыцкага вы́баршчыцкіх
Д. вы́баршчыцкаму вы́баршчыцкай вы́баршчыцкаму вы́баршчыцкім
В. вы́баршчыцкі (неадуш.)
вы́баршчыцкага (адуш.)		 вы́баршчыцкую вы́баршчыцкае вы́баршчыцкія (неадуш.)
вы́баршчыцкіх (адуш.)
Т. вы́баршчыцкім вы́баршчыцкай
вы́баршчыцкаю		 вы́баршчыцкім вы́баршчыцкімі
М. вы́баршчыцкім вы́баршчыцкай вы́баршчыцкім вы́баршчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́баршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ўдзельнічае ў выбарах або мае на гэта права.

Сустрэча дэпутата з выбаршчыкамі.

2. Пры двухступенных або многаступенных выбарах — асоба, упаўнаважаная для ўдзелу ў выбарах.

|| ж. вы́баршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. вы́баршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)